Τρίτη 10 Μαρτίου 2009

Μεγάλος Έλληνας (παλιά...)


Έβλεπα εχθές την εκπομπή του ΣΚΑΪ "Μεγάλοι Έλληνες", όπου παρουσίαζε τη ζωή και το έργο του Πλάτωνα. Θυμήθηκα αυτό που μου είχε πει μία γνωστή μου αρχαιολόγος πριν από πολλά χρόνια: "Οι Αρχαίοι τα είχαν πει όλα! Από τότε μόνο λεπτομέρειες έχουν προστεθεί..". Ακούγοντας για τις ιδέες που περιγράφει ο Πλάτωνας στην Πολιτεία, για την Ακαδημία του, που ήταν το πρώτο και μακροβιότερο (900 χρόνια ζωής!) πανεπιστήμιο, σκέφτομαι τι είδους άνθρωποι ήταν αυτοί οι πρόγονοί μας. Και πόσο διαφορετικοί ήμαστε εμείς οι σύγχρονοι Έλληνες που δεν ντρεπόμαστε να αναφερόμαστε σε αυτούς, που αν ήξεραν πως θα γινόταν η Ελλάδα 2.500 χρόνια μετά, όχι μόνο δε θα φιλοσοφούσαν, αλλά μάλλον θα πήγαιναν για ψάρεμα... Οι "γνήσιοι" απόγονοι κι αρχαιολάτρες (βλ. Άδωνι Γεωργιάδη - που περισσότερη συγγένεια δείχνει να έχει με το Γκούφη, παρά με τον Πλάτωνα) βροντοφωνάζουν υπέρ των προγόνων μας και του "Ελληνοχριστιανικού Πολιτισμού" (που ποτέ δεν υπήρξε). Αυτοί οι Ελληναράδες αρκούνται στο να λένε ότι "όταν εμείς φτιάχναμε τον Παρθενώνα, οι άλλοι Ευρωπαίοι έμεναν στα δέντρα" και λοιπά άλλα γραφικά. Δεν βλέπουν το κατάντημά μας, το ότι ζούμε με δανεικά,ότι συγκρινόμαστε με την Πορτογαλία, και πλέον έχουμε μπει στη λογική του "δώσε κι εμένα μπάρμπα" - όπου "μπάρμπας" ο απολίτιστος και τέως δενδρόβιος Ευρωπαίος.

Και οι πολιτικοί μας; Αυτοί χρησιμοποιούν την υπέροχη γλώσσα των προγόνων για να μας λένε ψέματα κατάμουτρα, για να υπόσχονται το ανέφικτο και να υλοποιούν τα συμφέροντα των δικών τους. Κι εμείς αδιαφορούμε (από βλακεία ή από συμφέρον) κι ελπίζουμε ότι κατά κάποιο μαγικό τρόπο, τα πράγματα θα αλλάξουν.

Δεν είναι τυχαίο ότι η αγγλική λέξη για τον ηλίθιο (idiot) προέρχεται από την ελληνική λέξη "ιδιώτης" που χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι για αυτόν που δε συμμετέχει στα κοινά και δε νοιάζεται για την πολιτική...